بررسی میزان آگاهی دندان پزشکان شهر اهواز از شوک آنافیلاکسی ناشی از تزریق داروهای بی حسی موضعی

مقدمه: شوک آنافیلاکسی سیستمیک به عنوان یکی از اورژانسی ترین شرایط بالینی؛ البته با احتمال خیلی کم می تواند به دنبال تزریق داروهای بی حسی موضعی در بیماران  تحت درمان های دندانپزشکی، اتفاق بیفتد. هدف از این تحقیق؛ بررسی میزان آگاهی دندان پزشکان در مورد شوک آنافیلاکسی و علایم بالینی ناشی از داروهای بی حسی موضعی بود. مواد و روش ها: در  این مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی 65 نفر از دندان پزشکان (سال های 1391 تا 1392) که در مطب های خصوصی و یا کلینیک های دندان پزشکی شهر اهواز شاغل بودند، مشارکت داده شدند. در این بررسی از دندان پزشکان خواسته شد تا به سؤالات پرسشنامه در ارتباط با شوک آنافیلاکسی پاسخ دهند. اطلاعات به دست آمده با روش های آمار توصیفی، با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 وآزمون آماری chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (0/05 = α). یافته ها: میانگین سنی دندان پزشکان مورد مطالعه 5±40 بود. بیش از نیمی (63/1 درصد) از دندان پزشکان اپی نفرین را به عنوان اولین داروی انتخابی برای درمان علایم شوک آنافیلاکسی انتخاب کرده بودند، حال آن که در بین جمعیت مورد مطالعه فقط 28 درصد در شیوه ی تزریق، مسیر عضلانی را انتخاب کردند. بین جنسیت (0/843 = p value)، سابقه کاری (0/955 = p value) و رتبه علمی دندان پزشکان و آگاهی آن ها در مورد علایم شوک آنافیلاکسی (0/895 = p value) ارتباط معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق دلالت بر این دارد که بیش تر دندان پزشکان از علایم بالینی و مهم تر از آن درمان شوک آنافیلاکسی و اقدامات ضروری و لازم مربوط به آن، در سال های اخیر اطلاعات کافی ندارند که خود بیان گر ضرورت داشتن نگاهی نو به این موضوع حیاتی است. منظور کردن برنامه های آموزشی علمی هدفمند در این زمینه توصیه می شود.